Ang Pangaliya sa Hininginlan
1 Ingon nga nangandoy ang lagsaw sa mabugnawng kasapaan,
nangandoy usab ako kanimo, O Dios.
2 Giuhaw ako kanimo, O buhing Dios!
Kanus-a ba ako makaduol ug makasimba kanimo?
3 Naghilak ako adlaw ug gabii,
ug ang akong mga luha mao ray akong pagkaon;
kanunay akong gipangutana sa akong mga kaaway,
“Hain na man ang imong Dios?”
4 Maguol ako inighandom ko sa nanglabayng panahon:
sa pagkuyog ko sa katawhan ngadto sa balay sa Dios,
nag-una ako sa malipayong panon nga nagsaulog, nag-awit ug nagsinggit ug mga pagdayeg sa Dios.
5 Nganong nagsubo man ako?
Nganong naguol man ako?
Saligan ko ang Dios,
ug daygon ko na usab siya,
ang akong magtatabang ug akong Dios.
6 Naguol ako busa hinumdoman ko ang Dios.
Sa akong pagkahininginlan, didto sa yuta sa Jordan,
duol sa Bukid sa Hermon ug sa Bukid sa Misar,
hinumdoman ko siya.
7 Nagsangpitay ang lalom nga katubigan
diha sa pagdahunog sa mga busay sa Dios!
Sama kini sa mga balod sa kaguol
nga gipabaha niya sa akong kalag.
8 Matag adlaw ipakita unta saGinookanako ang iyang gugma nga walay paglubad
aron awitan ko siyag pagdayeg matag gabii,
usa ka pag-ampo ngadto sa Dios nga naghatag kanakog kinabuhi.
9 Moingon ako sa Dios nga akong dalangpanan,
“Nganong gikalimtan mo man ako?
Nganong magsigi man akog antos sa kabangis sa akong mga kaaway?”
10 Nawad-an akog paglaom
tungod sa pagbugalbugal sa akong mga kaaway.
Sila nagsigig ingon,
“Hain na man ang imong Dios?”
11 Nganong maguol man ako ug mahasol?
Saligan ko ang Dios
ug daygon ko na usab siya
nga akong magtatabang ug akong Dios.