Ang Pagkadaotan sa mga Tawo
1 Angmga buangbuang nag-ingon sa ilang kaugalingon,
“Walay Dios.”
Daotan silang tanan;
grabi ka ngil-ad ang buhat nila
ug wala gayoy nagbuhat ug matarong.
2 Didto sa langit ang Dios nagtan-aw sa mga tawo
aron pagsusi kon aduna bay nagmaalamon
ug nagsimba kaniya.
3 Apan namiya silang tanan;
pulos sila daotan;
walay bisag usa kanila nga nagbuhat ug maayo.
4 Nangutana ang Dios, “Wala bay alamag kining mga nagbuhat ug daotan?
Nabuhi sila pinaagi sa pagtulis sa akong katawhan
ug wala gayod sila mag-ampo kanako.”
5 Apan malisang sila pag-ayo,
kalisang nga wala nila masinati sukad masukad,
kay katagon sa Dios ang mga bukog sa mga kaaway sa iyang katawhan.
Gisalikway sila sa Dios
busa buntogon sila sa Israel sa hingpit.
6 Hinaot unta nga gikan sa Sion modangat sa Israel ang kadaogan.
Sa dihang pauswagon na usab sa Dios ang katawhan sa Israel,
magmalipayon na usab sila pag-ayo.