Salig sa Panalipod sa Dios
1 Sa Dios lamang ako mapailubon nga naglaom;
gikan kaniya lamang ang akong kaluwasan.
2 Siya lamang ang akong tigpanalipod ug manluluwas;
siya ang akong tigpanalipod
ug dili gayod ako mabuntog.
3 Magpadayon ba kamo sa paglaraw ug daotan
batok sa usa ka tawo nga sama sa paril nga hapit na mapukan,
ug sa koral nga hapit na mahugno aron pagbuntog kaniya?
4 Buot lamang kamong mohingilin kaniya sa iyang halangdong kahimtang.
Gikalipay ninyo ang pagpamakak;
nanalangin kamo kaniya
apan sa inyong kasingkasing inyo siyang gipanghimaraot.
5 Dios lamang ang akong gisaligan
ug kaniya lamang ako naglaom.
6 Siya lamang ang nanalipod ug nagluwas kanako;
siya ang akong tigpanalipod
ug dili gayod ako matarog.
7 Anaa sa Dios ang kaluwasan ug kadungganan,
kay siya ang gamhanan kong tigpanalipod
ug ang akong tagoanan!
8 Salig kamo sa Dios sa tanang panahon, O katawhan!
Isugid kaniya ang tanan ninyong kalisdanan
kay siya ang atong dalangpanan.
9 Ang yanong mga tawo sama lang sa usa ka gininhawa;
ang mga halangdon usab sama ka walay bili.
Kon timbangon sila, wala silay gibug-aton;
mas gaan pa gani sila kay sa gininhawa.
10 Ayaw pagsalig sa imong pagpanaugdaog;
ayaw paabota nga may kaayohan kang makuha pinaagi sa pagpanulis.
Bisan pag modugang ang imong kadato,
ayaw pagsalig niini.
11 Sa makausa nag-ingon ang Dios;
kaduha ko kini madungog
nga ang gahom iya sa Dios.
12 Imo,O Ginoo, ang gugmang walay paglubad
ug gantihan mo ang tawo sumala sa iyang binuhatan.