Ang Dios nga Maghuhukom
1 Nagpasalamat kami kanimo, O Dios,
nagpasalamat kami kanimo!
Gisimba namo ang imong ngalan
ug gisangyaw ang mga kahibulongang butang nga imong gibuhat.
2 Nag-ingon ang Dios, “Nagtakda akog panahon sa paghukom,
ug maghukom ako inubanan sa kaangayan.
3 Bisag matay-og ang kalibotan
ug mokurog ang tanang nagpuyo niini,
ako ang maglig-on sa iyang sukaranan.
4 Gisultihan ko ang mga hambugiro sa dili pagpanghambog.
Gisultihan ko ang mga daotan nga dili sila magmapahitas-on.
5 Gimandoan ko sila sa dili na pagpagarbo.”
6 Ang hukom dili maggikan sa sidlakan o sa kasadpan
o sa amihanan o sa habagatan.
7 Ang Dios maoy maghukom:
iyang silotan ang uban ug ang uban iyang pasayloon.
8 AngGinoonagkupot ug kupa
nga puno sa bag-ong bino sa iyang kasuko.
Gibubo niya kini aron imnon sa mga daotan;
gititi nila sa pag-inom hangtod ang kataposang tulo.
9 Apan dili ako mohunong paghisgot sa Dios ni Jacob
o sa pag-awit ug mga pagdayeg kaniya.
10 Dugmokon niya ang gahom sa daotan,
apan dugangan niya ang gahom sa matarong.