Panalipdan sa Dios ang Jerusalem
1 Alaot kadtong miadto sa Ehipto aron sa pagpakitabang
sa nagsalig sa kadaghan sa ilang mga kabayo,
ug sa kadaghan sa ilang mga karwahi
ug sa gahom sa ilang mga sundalo,
inay sa Balaang Dios sa Israel
aron mangayo kaniyag tabang!
2 Maalamon ang Dios
ug may gahom sa pagpahamtang ug katalagman,
ug dili gayod mobakwi sa iyang gisulti.
Makigbatok siya sa mga tawong daotan
ug niadtong nanalipod kanila.
3 Ang mga Ehiptohanon tawo lamang ug dili Dios;
ang ilang mga kabayo mananap ug dili espiritu.
Inigbakyaw saGinoosa iyang kamot,
mangatumba sila ingon man ang ilang gitabangan
ug mangamatay silang tanan.
4 Nag-ingon angGinookanako,
“Sama sa liyon nga magngulob kon makatukob
ug dili mahadlok sa singgit ug kabanha sa mga magbalantay sa karnero nga magpanon sa pagdasdas kaniya,
walay makapugong kanako sa pagpanalipod sa Bukid sa Sion
kay ako mao angGinoonga Labing Gamhanan.
5 Ug sama sa langgam nga nanalipod sa iyang mga piso,
ako, angGinoonga Labing Gamhanan,
manalipod sa Jerusalem aron pagluwas niini.”
6 Ang Dios miingon, “O katawhan sa Israel, nakasala kamo batok kanako kay inyo man akong gisupak. Apan karon, balik ngari kanako!
7 Niadto unyang adlawa isalikway ninyong tanan ang inyong mga diosdios nga plata ug bulawan nga inyong gibuhat tungod sa inyong pagkamasupilon.
8 Unya pamatyon ang mga taga-Asiria sa espada nga dili iya sa tawo,
ug mokagiw sila ug ulipnon ang ilang mga batan-ong sundalo.
9 Tungod sa kalisang modagan ang ilang hari,
ug biyaan sa mga opisyal ang ilang bandila sa gubat.”
Mao kini ang giingon saGinoonga gisimba didto sa Jerusalem,
diin may kalayo nga nagsiga kanunay aron pagsunog sa mga halad.