Mga Salmo 104

Pagdayeg alang sa Magbubuhat

1 Dayga angGinoo, O akong kalag!

OGinoonga akong Dios, pagkagamhanan mo gayod!

Nagsul-ob ka sa kahalangdon ug himaya

2 ug nagbisti sa kahayag.

Gibukhad mo ang kalangitan sama sa tolda

3 ug gibuhat mo ang imong puloy-anan diha sa ibabaw sa katubigan.

Ang mga panganod mao ang imong karwahi

ug nagsakay ka sa mga pako sa hangin.

4 Anghangin mao ang imong mensahero

ug ang mga kilat mao ang imong sulugoon.

5 Gipahiluna mo pag-ayo ang kalibotan diha sa iyang sukaranan

ug dili gayod kini matarog.

6 Gitabon mo niini ang kadagatan sama sa panapton

ug natabonan sa tubig ang kabukiran.

7 Apan sa dihang gibadlong mo ang katubigan, nanibog sila;

pagkabati nila sa imong tingog nanagan sila.

8 Milatas sila sa kabukiran lugsong ngadto sa kawalogan,

sa dapit nga giandam mo kanila.

9 Nagbutang kag utlanan nga dili nila malapas

aron dili nila kalunopan pag-usab ang kalibotan.

10 Gipadagayday mo ang mga tubod diha sa kawalogan

ug gipabuhagay ang mga tubig taliwala sa kabungtoran.

11 Nagtagbaw kini sa kauhaw sa mga ihalas nga mananap;

ang mga ihalas nga asno manginom niini.

12 Sa kakahoyan duol niini,

nagsalag ug nag-awit ang kalanggaman.

13 Gikan sa imong puloy-anan sa langit,

gipaulanan mo ang kabukiran,

ug ang yuta napuno sa imong mga panalangin.

14 Gipatubo mo ang mga balili aron sibsibon sa kahayopan,

ug ang mga tanom nga magamit sa tawo

aron makapatubo siya niini ug makakuhag pagkaon.

15 Makahimo siyag bino aron malipay siya

ug makakuhag lana sa olibo aron magmaya siya

ug makahimog pan nga makapalig-on kaniya.

16 Nakadawat ug madagayaong ulan ang mga sidro sa Lebanon

nga gitanom saGinoo.

17 Nagsalag didto ang kalanggaman;

ang mga langgam nga tabon nagsalag diha sa mga kahoy.

18 Ang mga ihalas nga kanding nagpuyo sa habog nga kabukiran

ug ang mga kuneho nanago sa mga lungib sa kapangpangan.

19 Gibuhat mo ang bulan aron mahimong ilhanan sa panahon,

ug ang adlaw nasayod kanus-a siya mosalop.

20 Gibuhat mo ang kangitngit nga mao ang gabii,

ang panahon sa pagpanggula sa mga ihalas nga mananap.

21 Mongulob ang mga batan-ong liyon,

samtang mangita sa pagkaon nga gihatag sa Dios kanila.

22 Inigsidlak sa adlaw

mamauli sila ug mamahulay sa ilang mga lungib.

23 Ang mga tawo manggula

aron pagtrabaho hangtod sa gabii.

24 OGinoo, pagkadaghan sa mga butang nga imong gibuhat!

Diha sa kaalam gibuhat mo silang tanan!

Napuno ang yuta sa imong mga binuhat.

25 Anaa ang kadagatan, dako ug lapad kaayo,

diin nagpuyo ang dili maihap nga mga binuhat,

gagmay ug dagko.

26 Molawigniini ang mga barko,

ug nagduladula diha niini ang Lebiatan,

ang dakong mananap nga imong gibuhat.

27 Silang tanan nagsalig kanimo

sa pagkaon nga ilang gikinahanglan sa matag karon ug unya.

28 Gihatagan mo silag pagkaon

ug nangatagbaw sila.

29 Malisang sila kon mobiya ka kanila;

kon kuhaan mo silag ginhawa, mangamatay sila

ug mobalik sa abog nga maoy ilang gigikanan.

30 Sa paghatag mo kanilag gininhawa,nahimo silang buhi;

ikaw ang naghatag ug bag-ong kinabuhi sa kalibotan.

31 Motunhay unta hangtod sa kahangtoran ang himaya saGinoo!

Malipay unta siya sa iyang nabuhat!

32 Inigtan-aw niya sa kalibotan, mokurog kini;

inighikap niya sa kabukiran, mobugwak kini ug aso.

33 Awitan ko angGinoosa tibuok kong kinabuhi;

awitan kog mga pagdayeg ang akong Dios samtang buhi pa ako.

34 Malipay unta siya sa akong pamalandong

kay ang akong kalipay naggikan man kaniya.

35 Malaglag unta ang mga makasasala gikan sa yuta;

mahanaw unta ang mga daotan!

Dayga angGinoo, O akong kalag!

Dayga siya!

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

nineteen − sixteen =