AngSilot ug ang Grasya sa Dios
1 O tawo nga bangis, nganong gipagarbo mo man ang imong daotang buhat?
Dili mausab ang gugma sa Dios.
2 Naglaraw ka sa paghimog kadaot sa uban;
ang imong dila sama sa hait nga labaha.
Kanunay kang nagsultig mga bakak.
3 Gipalabi mo ang daotan kay sa maayo,
ug ang pagpamakak kay sa pagsulti sa tinuod.
4 Hoy, bakakon!
Gikalipay mo ang pagsakit sa mga tawo pinaagi sa imong mga pulong.
5 Apan laglagon ka gayod sa Dios.
Iya kang sakmiton gikan sa imong tolda,
ug kuhaon ka niya gikan sa yuta sa mga buhi.
6 Makita kini sa mga matarong ug mahadlok sila,
unya kataw-an ka nila ug moingon sila,
7 “Tan-awa ang tawo nga wala mosalig sa Dios alang sa iyang kasigurohan,
kondili sa iya hinuong kadato
ug diha sa iyang kabahandianon!”
8 Apan ako sama sa kahoyng olibo nga nagtubo sa balay sa Dios;
nagsalig ako sa iyang gugma nga walay paglubad hangtod sa kahangtoran.
9 Pasalamatan ko ikaw kanunay, O Dios, tungod sa imong gibuhat,
ug ipailako ang imong kaayo atubangan sa imong katawhan.