1 Busa hinumdomi ang imong Magbubuhat
samtang batan-on pa ikaw,
sa dili pa moabot ang makasubo nga mga adlaw ug katuigan nga moingon ka,
“Dili ako malipayon sa akong kinabuhi.”
2 Niana unyang panahona hanap na alang kanimo
ang kahayag sa adlaw, sa bulan, ug sa mga bituon,
ug kanunay lamang magdag-om bisan human sa ulan.
3 Niadtong panahona ang mga bukton
nga nanalipod kanimo mangurog na,
ug ang mga tiil mo nga karon lig-on pa,
kabsan nag umoy.
Diyutay na lang usab ang ngipon nga iusap mo sa imong kan-on,
ug mahanap na kaayo ang imong panan-aw.
4 Mabungol ka na
ug lugos ka na gani makadungog sa hinagilis sa galingan
ug sa gitugtog nga honi,
apan momata ka bisan sa awit lamang sa langgam.
5 Mahadlok ka na sa mga habog nga dapit,
ug peligro na alang kanimo ang paglakawlakaw.
Puti na ang imong buhok,
maglisod ka na sa pagsuroysuroy
ug mahanaw ang tanan mong pangandoy.
Mouli kita ngadto sa puloy-anan tang dayon,
ug may magbakho unya diha sa kadalanan.
6 Mabugto ang platang kadena,
mahulog ug mabuak ang bulawang lamparahan;
mabugto ang higot sa timba sa atabay
ug madugmok ang tibod nga sudlanag tubig.
7 Unya mopauli sa abog ang atong lawas,
ug ang atong espiritu mopauli sa Dios nga maoy naghatag niini kanato.
8 Wala gayoy kapuslanan ang tanan, matod sa maalam.
Ang tanan walay kapuslanan.
Panapos
9 Apan kay maalamon man ang maalam,
nagpadayon siya sa pagpanudlo sa katawhan sa iyang nahibaloan.
Gitun-an niya ang mga panultihon,
ug gisuta niya kon matuod ba kini.
10 Ang maalam nangitag pulong nga makalipay,
ug tinuod ang iyang gisulat.
11 Ang mga pulong sa mga maalamon
sama sa talinis nga sungkod nga gigamit sa mga magbalantay
aron paggiya sa mga karnero,
ug ang tinigom nga mga panultihon
malungtaron sama sa lansang nga maayong pagkataop.
Gihatag kini sa Dios nga maoy Magbalantay kanatong tanan.
12 Anak, ania pay angay mong matngonan:
ang pagpanulat ug mga libro walay undang,
ug makaluya kanimo ang pagpalabig tuon.
13 Human niining tanan,
usa na lang ka butang ang angay kong isulti:
Tahora ug kahadloki ang Dios
ug tumana ang iyang mga sugo.
Alang kini sa tanang tawo.
14 Hukman sa Dios ang tanan tang buhat,
bisan ang atong gibuhat sa tago,
maayo man kini o daotan.