Gidasig ang Jerusalem
1 AngGinoomiingon,
“Pamati kanako, kamo nga buot maluwas
ug nagpakitabang kanako;
tan-aw sa bato diin didto kamo sapsapa
ug sa yuta diin didto kamo kubkoba.
2 Hunahunaa ang inyong amahan nga si Abraham
ug si Sara nga inyong inahan.
Gitawag ko si Abraham sa dihang wala pa siyay anak
ug gipanalanginan ko siya ug gipasanay.
3 “Kay lipayon saGinooang Sion;
lipayon niya ang tanang dapit niini nga nagun-ob,
ug himoong sama sa Eden ang kamingawan niini,
ug ang diserto niya mahisama sa tanaman saGinoo.
Magmaya sila ug maglipay,
magpasalamat ug mag-awit alang kaniya.
4 “Pamati kanako, akong katawhan,
ug patalinghog kanako, akong nasod;
ihatag ko ang usa ka balaod,
ug ang akong hustisya mahimong kahayag ngadto sa kanasoran.
5 Modali ako pag-anha
ug luwason ko ang mga katawhan.
Ako mismo ang magmando kanila,
ug maglaom kanako ang kapuloan,
ug mosalig sila kanako.
6 Hangad sa kalangitan, ug tan-awa ang kalibotan,
kay mahanaw ang kalangitan sama sa aso,
ug madunot ang kalibotan sama sa bisti,
ug mangamatay ang mga nagpuyo niini sama sa mga tagnok.
Apan ang kaluwasan nga akong ihatag
molungtad hangtod sa hangtod
ug dili gayod kini matapos.
7 “Pamati kanako, kamo nga nasayod unsay matarong,
katawhan nga nagmahal sa akong balaod;
ayaw kahadloki ang pagtamay sa katawhan
ug ayaw ikaguol ang ilang pagbiaybiay.
8 Kan-on sila sa anunugba sama sa bisti,
ug kutkuton sila sa ulod sama sa panapton gikan sa balhibo sa karnero;
apan ang kaluwasan nga akong ihatag molungtad hangtod sa hangtod,
ug alang kini sa tanang kaliwatan.”
9 Pagmata na, OGinoo,
ug tabangi kami.
Gamita ang imong gahom
ug luwasa kami sama sa gibuhat mo kaniadto.
Dili ba ikaw maoy nagtagodtagod sa dragon nga si Rahab?
10 Dili ba ikaw man maoy nagpahubas sa dagat,
ug naghimog dalan latas sa katubigan,
aron paghimog agianan alang sa mga linuwas?
11 Ug mamauli ang mga tinubos saGinoo
ug mag-awit sila nga moadto sa Jerusalem;
mahulagway sa ilang nawong ang kalipay nga walay kataposan.
Makabaton silag kalipay ug pagmaya,
ug mahanaw na ang kaguol ug ang panghupaw.
12 AngGinoomiingon,
“Ako mao ang naghatag kaninyog kaisog,
busa ayaw kamo kahadlok sa tawo nga mamatay ra sama sa mga sagbot.
13 Nalimot kamo saGinoonga inyong Magbubuhat
nga maoy naghikyad sa kalangitan,
ug nagpahimutang sa sukaranan sa kalibotan.
Nganong mahadlok man kamo
sa kapungot sa nagdaugdaog kaninyo
ug buot mopatay kaninyo?
Hain na man ang iyang kapungot?
14 Ang dinakpan buhian sa walay langan;
dili siya mamatay ug dili moadto sa kahiladman;
dili usab siya mawad-an ug pagkaon.
15 “Kay ako mao angGinoonga inyong Dios,
nga maoy mokutaw sa dagat ug mopadahunog sa mga balod niini,
angGinoonga Labing Gamhanan maoy akong ngalan.
16 Gibutang ko ang akong mga pulong diha sa inyong baba,
ug gitagoan ko kamo diha sa landong sa akong kamot;
gihikyadko ang kalangitan
ug gipahimutang ko ang sukaranan sa kalibotan,
ug miingon ako sa Jerusalem, ‘Ikaw mao ang akong katawhan.’”
Matapos na ang Pag-antos sa Jerusalem
17 Matana!
Bangon na, O Jerusalem!
Ikaw nga nakainom sa bino sa silot saGinoo
nga iyang gipainom kanimo tungod sa iyang kasuko,
ug gititi mo kini ug nagsusapinday ka sa kahubog.
18 Walay usa sa imong mga lumolupyo nga makagiya kanimo;
walay usa kanila nga makaagak kanimo.
19 Nahitabo kanimo kining duha ka butang:
nadaot sa gubat ang imong yuta,
ug nag-antos sa gutom ang imong katawhan,
apan wala gayoy naluoy kanimo.
20 Gipanguyapan ang imong katawhan;
nagbuy-od sila sa eskina sa kadalanan sama sa lagsaw nga nabihag;
nahiagom sila pag-ayo sa kaligutgot saGinoo,
sa kastigo sa inyong Dios.
21 Busa pamati niini,
ikaw nga nag-antos ug nahubog apan dili sa bino.
22 Mao kini ang giingon sa Ginoo,
angGinoonga imong Dios nga maoy nanalipod sa iyang katawhan:
“Gikuha ko na sa imong kamot ang kupa nga gihatag ko kanimo,
ug dili ka na makainom sa bino nga nakapahubog kanimo.
23 Ibutang ko kini sa kamot sa mga nagsakit kanimo nga miingon kanimo,
‘Hapa aron tumban ka namo sama sa lapok,’”
ug mitamaktamak sa imong likod nga daw yuta nga ilang agianan.