Ang Ginoo Lamang ang Dios
1 Ang Dios miingon,
“Pamati, O Jacob, akong alagad,
Israel nga akong pinili!
2 Ako angGinoonga maoy nagbuhat ug naghulma kanimo diha sa tiyan sa imong inahan.
Tabangan ko ikaw,
busa ayaw kahadlok, O Israel,
katawhan nga akong pinili ug hinigugma.
3 “Paulanan ko ang nag-uga nga yuta
ug patunghaon ang mga sapa diha sa diserto.
Ibubo ko ang akong espiritu
diha sa imong mga kaliwat,
ug ang akong panalangin
diha sa imong mga anak.
4 Manubo sila sama sa sagbot taliwala sa tubig,
sama sa mga tambo daplin sa kasapaan.
5 “Ang matag usa mag-iyahay pag-ingon,
‘Ako iya saGinoo,’
ug moapil sa pundok sa kaliwat ni Jacob;
isulat nila ang ngalan saGinoodiha sa ilang bukton,
ug mag-isip sa ilang kaugalingon nga sakop sa katawhan sa Dios.”
6 Maokini ang giingon saGinoo,
ang hari ug manunubos sa Israel,
angGinoonga Labing Gamhanan,
“Ako mao ang sinugdan ug ang kataposan;
gawas kanako wala nay laing dios.
7 Kinsay sama kanako?
Ipasangyaw niya kini ug ipasulti sa akong atubangan.
Kinsa may nakatagna sukad sa karaang panahon sa mga butang nga umaabot?
8 Ayaw kalisang ug ayaw kahadlok!
Dili ba sukad pa kaniadto
gisulti ko man kaninyo ang mahitabo?
Kamo ang akong mga saksi!
Kay walay laing Dios gawas kanako
ug walay laing dakong Bato gawas kanako.”
Batok sa Pagsimbag mga Diosdios
9 Walay pulos ang tanan nga naghimo ug mga diosdios ug walay hinungdan ang mga diosdios nga ilang gipakabililhon. Kadtong mga nagsimba niini mga buta. Wala sila masayod busa maulawan sila.
10 Siya nga naghimog usa ka diosdios o larawan walay kapuslanan!
11 Tan-awa, ang tanan nga nagsimba niini maulawan. Ang naghimo niini tawo lamang. Patigoma sila ug pabaroga atubangan sa hukmanan ug mangalisang sila ug maulawan.
12 Ang panday maghimog wasay diha sa baga. Masuhon niya kini sa kusgan niyang bukton samtang nagbaga pa. Kon gutomon na siya, maluya siya ug kon walay tubig nga mainom niya, kuyapan siya.
13 Ang panday magkotay ug pitik ug badlisan niya ang kahoy ginamit ang lapis. Sepilyahan niya kini ug badlisan. Pormahon niya kini ngadto sa dagway ug katahom sa usa ka tawo aron ibutang sa usa ka balay.
14 Mamutol siyag mga sidro o magpili ug kahoyng tugas o ensina gikan sa mga kahoy sa kalasangan o dili ba hinuon magtanom siyag sidro ug patubuon kini sa ulan.
15 Unyagamiton kini sa tawo ingon nga sugnod. Kuhaon niya ang usa ka bahin niini aron mainitan siya ug aron maglutog pan. Maghimo usab siyag usa ka dios gikan niini ug simbahon niya kini. Himoon niya kini nga usa ka larawan nga kinulit ug moluhod siya sa atubangan niini.
16 Isugnod niya sa kalayo ang katunga niini ug magsugba siya diha sa baga niini ug kan-on niya ang iyang sinugba ug mabusog siya. Magpainit usab siya ug moingon, “Maayo kay nainitan ako.”
17 Ang sobra niini himoon niyang usa ka diosdios, iyang dios. Moluhod siya ug mosimba niini. Mag-ampo siya niini ug moingon, “Luwasa ako kay ikaw may akong dios.”
18 Kining mga tawhana wala masayod ug wala makasabot kay gipiyong nila ang ilang mga mata aron dili sila makakita ug gitak-opan ang ilang mga hunahuna aron dili sila makasabot.
19 Walay usa kanila nga namalandong ug walay usa nga nakahibalo o nakasabot aron unta pag-ingon, “Gisugnod ko sa kalayo ang katunga niini ug nagluto usab akog pan ug nagsugbag karne sa baga niini ug gikaon ko kini. Unya gihimo ko na hinuong diosdios ang nahisalin niini ug gisimba ang usa ka pirasong kahoy!”
20 Sama ra nga nagkaon siyag abo.Gipasalaag siya sa kaugalingon niyang hunahuna ug dili siya makalingkawas o makaingon, “Walay bili kining ania sa tuo kong kamot.”
Ang Ginoo maoy Magbubuhat ug Manluluwas
21 AngGinoomiingon,
“Hinumdomi kining mga butanga, O Israel,
kay ikaw akong alagad;
giumol ko ikaw aron mag-alagad kanako;
dili ko gayod ikaw kalimtan.
22 Giwagtang ko na ang imong mga sala sama sa usa ka panganod,
ug ang imong kalapasan sama sa gabon;
balik kanako kay gitubos ko na ikaw.”
23 Pag-awit, O kalangitan,
kay gihimo kini saGinoo;
singgit, kahiladman sa kalibotan;
Panag-awit kamo kabukiran, kalasangan ug kakahoyan,
kay giluwas saGinoosi Jacob
ug gipadayag niya ang iyang himaya diha sa Israel!
24 Mao kini ang giingon saGinoonga imong manunubos
nga maoy nag-umol kanimo didto pa sa tiyan,
“Ako mao angGinoo
nga maoy naghimo sa tanang butang,
maoy naghikyad sa kalangitan ug nagbuhat sa yuta—
ako ang naghimo niining tanan.
25 Akoang nagpakyas sa mga tagnatagna sa mga bakakong propeta,
ug naghimong kataw-anan sa mini nga mga mananagna;
gilintuwad ko ang mga gisulti sa mga maalamon,
ug gihimo kong walay kapuslanan ang ilang kahibalo.
26 Ako ang naghimo nga mahitabo gayod ang gisulti ko pinaagi sa akong alagad,
ug ang plano nga gipadayag ko pinaagi sa akong mga sinugo.
Bahin sa Jerusalem, ako nag-ingon,
‘May mopuyo diha kaniya,’
ug sa mga siyudad sa Juda,
‘Tukoron sila pag-usab,’
ug patindogon ko ang mga nagun-ob.
27 Sultihan nako ang kahiladman, ‘Hubas!’
ug mohubas ang katubigan.
28 Bahinkang Ciro, moingon ako,
‘Ikaw maoy magmando sa akong katawhan;
tumana ang tanan kong tuyo;
tukora pag-usab ang Jerusalem
ug ipahimutang ang mga patukoranan sa Templo.’”