Ang Pangaliyupo ni Oseas ngadto sa Israel
1 O katawhan sa Israel,
balik saGinoonga inyong Dios,
kay nasukamod kamo tungod sa inyong kadaotan.
2 Andama ang inyong igsusulti
ug balik saGinoo.
Ingna siya, “Pasayloa kami sa tanan namong kalapasan,
ug dawata ang among pangaliyupo,
ug ihalad namo kanimo ang among mga pagdayeg.
3 Dili makaluwas kanamo ang Asiria,
o ang mga kabayo nga among sakyan panahon sa gubat.
Dili na namo isipon nga Dios ang binuhat sa among mga kamot.
Maluluy-on ka niadtong walay laing kadangpan.”
Ang Ginoo Nagsaad ug Bag-ong Kinabuhi alang sa Israel
4 Ang Ginoo miingon, “Pabalikon ko ang akong katawhan ngari kanako ug higugmaon ko sila,
kay nahanaw na ang kasuko ko kanila.
5 Mahimo akong sama sa yamog alang sa Israel,
ug mamulak siya sama sa lirio;
mogamot siya pag-ayo sama sa dagkong kahoy sa Lebanon.
6 Molipang ang iyang mga salingsing
ug mahisama siya katahom sa olibo,
ug mangalimyon siya sama sa Lebanon.
7 Mamauli sila ug magpuyo sa silong sa akong landong;
molambo ang Israel sama sa tanaman
ug mamulak sama sa paras;
ang ilang kahumot sama sa bino sa Lebanon.
8 Ang Efraim dili magsimbag mga diosdios.
Ako ang nagtubag sa ilang mga pag-ampo
ug nag-atiman kanila kanunay.
Sama ako sa sipres nga lunhaw kanunay
ug akoy naghatag kanilag mga bunga.”
Panapos
9 Hinaot nga ang mga maalamon mosabot sa nahisulat dinhi
ug makatugkad niini.
Matarong ang tanang paagi saGinoo,
ug mosubay niini ang mga matarong,
apan mapandol niini ang mga malapason.