Pagdayeg sa Kaalam
1 Pamatikay nagtawag ang Kaalam;
nagpabati sa iyang tingog ang kahibalo.
2 Anaa siya nagtindog sa kabungtoran
daplin sa dalan ug sa mga agianan.
3 Sa ganghaan sa siyudad,
duol sa mga pultahan anaa siya magtawag:
4 “O katawhan, nagsangpit ako kaninyo;
gitawag ko kamong tanan.
5 O kamong mga walay kasinatian,
paningkamot nga mahamtong kamo!
O kamong mga buangbuang, paminaw kamo!
6 Paminawa ang lantip kong mga pulong;
kamatuoran lamang ang akong isulti;
7 matuod gayod ang akong ipahayag
kay dili ko gustog bakak.
8 Matuod ang tanan nga akong isulti,
walay bakak o limbong.
9 Sa tawo nga maayog panabot, tin-aw kini;
sa tawo nga daghag nahibaloan tataw kining tanan.
10 Palabiha ang akong pagtulon-an kay sa plata,
ug ang kahibalo kay sa labing maayong bulawan.
11 “Akoang Kaalam, mas maayo kay sa mga alahas;
walay bisan unsa nga imong pangandoyon
nga ikatandi sa akong kabililhon ug kaanindot.
12 Ako ang Kaalam ug lalom akog panabot,
may kahibalo ako ug may hait nga panabot.
13 Ang pagbaton ug kahadlok ug pagtahod saGinoomaoy pagdumot sa daotan;
gidumtan ko ang pagpagarbo ug pagkamapahitas-on,
ang mga paaging hiwi ug malimbongong mga pulong.
14 May panghunahuna ako ug may hustong kaalam.
May panabot ako ug kalig-on.
15 Tabangan nako sa pagmando ang mga hari
ug ang mga pangulo sa paghimog maayong mga balaod.
16 Uban sa akong tabang
ang mga pangulo ug mga hari nagmando sa katawhan.
17 Gihigugma ko ang nahigugma kanako;
ang nangita kanako makakaplag kanako.
18 Makahatag akog mga bahandi,
dungog, kauswagan ug kalamposan.
19 Ang makuha mo gikan kanako
mas maayo pa gayod kay sa labing putling bulawan
ug mas maayo pa kay sa plata nga labing lunsay.
20 Gisubay ko ang dalan sa katarong,
gisunod ko ang mga dalan sa hustisya;
21 gihimo nakong dato ang nahigugma kanako,
ug gipuno ko sa mga bahandi ang ilang panimalay.
22 “Unaako sa tanang mga gibuhat saGinoo,
ang una sa iyang mga gimugna.
23 Gibuhat ako niya sa sinugdan pa gayod,
sa wala pa buhata ang kalibotan.
24 Nahimugso ako sa wala pay mga lawod,
sa wala pay mga tubod sa tubig.
25 Diha na ako sa wala pa ang kabukiran ug kabungtoran,
26 sa wala pa buhata sa Dios ang kalibotan ug ang mga kaumahan
bisan gani sa wala pay yuta.
27 Didtona ako sa pagpahimutang niya sa langit,
sa paghikyad niya sa gitagboan sa langit ug sa yuta latas sa kadagatan,
28 sa pagpahimutang niya sa mga panganod sa langit,
sa pagpabuhagay niya sa mga tuboran sa kalawran,
29 ug sa pagsugo niya sa mga tubig sa dagat
sa dili paglapas sa ilang utlanan.
Didto na ako sa pagbutang niya sa sukaranan sa kalibotan.
30 Tupad ako niya sama sa usa ka arkitekto,
ako ang iyang kalipay sa matag adlaw;
malipayon ako kanunay uban kaniya—
31 malipayon ako uban sa kalibotan ug sa katawhan.
32 “Karon,mga anak, pamatia ako.
Buhata ang ipabuhat ko kaninyo ug magmalipayon kamo.
33 Patalinghogi ang itudlo ko kaninyo;
pagmaalamon kamo ug ayaw kini isalikway.
34 Magmalipayon ang tawo nga mamati kanako—
ang tawo nga sa matag adlaw anaa sa akong pultahan
naghulat sa ganghaan sa akong balay.
35 Ang makakaplag kanako makaangkon sa kinabuhi
ug kahimut-an siya saGinoo.
36 Apan ang wala makakaplag kanako, nagdaot sa iyang kaugalingon;
ang nagsalikway kanako nahigugma sa kamatayon.”