Ang Pagkapukan sa Ninibe
1 Ninibe, gisulong ka na!
Miabot na ang gahom nga molumpag kanimo.
Andama ang imong mga panalipod.
Bantayi ang dalan!
Pangandam alang sa gubat!
(
2 AngGinoomopahiuli sa pagkahalangdon sa Israel sa wala pa siya lumpaga.)
3 Pula ang taming sa mga sundalo nga misulong kanimo,
ug pula usab ang ilang gibisti.
Nagpangidlap sama sa kalayo ang ilang mga karwahi,
ug nagpanikad na ang ilang mga kabayo.
4 Misutoy ang mga karwahi diha sa kadalanan,
nagbalikbalik kini latas sa mga plasa;
nagpangidlap sila sama sa mga sulo,
ug mikilab sama sa kilat.
5 Gipatawag ang mga opisyal
ug nadagma sila sa pagdinali.
Midasdas sa paril ang mga misulong
ug giandam nila ang ilang salipod.
6 Naabli ang pultahan sa daplin sa mga suba;
nagkaguliyang ang palasyo.
7 Gihuboan ang rayna ug gibihag,
ang mga dama niya nagdanguyngoy,
nag-agulo sama sa mga salampati
ug nagpamukpok sa ilang mga dughan.
8 Ang Ninibe sama sa linaw kansang tubig mibuhagay;
misinggit sila, “Hunong! Hunong!”
apan wala gayoy nanumbaling.
9 Kuhaa ang plata ingon man ang bulawan!
Labihan kadaghan ang bahandi niining siyudara.
10 Nagun-ob ug nagmingaw ang Ninibe.
Gipanguyapan sila ug nangurog ang mga tuhod;
nawad-an silag umoy ug nangluspad.
11 Hain na man ang siyudad nga daw lungib sa mga liyon,
ang puy-anan sa mga batan-ong liyon,
diin adto dad-a sa liyon ang iyang mga tinukob,
ug diin walay motugaw sa iyang mga itoy?
12 Ang liyon mowataswatas sa iyang tinukob alang sa iyang mga itoy,
ug moluok sa tukbonon alang sa mga bayeng liyon,
pun-on niyag dinakpan ang iyang mga langub;
pun-on niyag karne nga giwataswatas ang iyang mga lungib.
13 “Makigbatok ako kanimo!” nag-ingon angGinoonga Labing Gamhanan. “Sunogon ko ang imong mga karwahi ug pamatyon sa espada ang imong mga itoy nga liyon. Wagtangon ko sa yuta ang imong tukbonon ug dili na gayod madunggan ang tingog sa imong mga mensahero.”