Ecclesiastes 5

Ayaw Pagdalidali ug Saad

1 Pagmatngon kon moadto ka sa Templo.

Mas maayo pa ang pag-adto didto aron ka makakat-on,

kay sa paghalad ug mga mananap,

sama sa gibuhat sa mga buangbuang

nga wala masayod unsay husto ug unsay sayop.

2 Hunahunaa una sa dili ka pa mosulti,

ug ayaw paghimog dinalidaling panaad sa Dios.

Atua sa langit ang Dios ug ania ka sa yuta

busa ayaw pagpatuyang ug sulti.

3 Kon magpalabi kag kabalaka,

lagmit nga magdamgo kag daotang mga damgo;

kon magpatuyang kag sulti,

lagmit nga makasulti kag walay pulos.

4 Busa kon manaad ka sa Dios,

tumana dayon kini,

kay dili siya gustog binuang.

Busa buhata ang gisaad mong buhaton.

5 Maayopag dili ka manaad,

kay sa magsaad ka apan dili mo tumanon.

6 Ayaw itugot nga ang imong mga pulong

makaangin kanimo sa pagpakasala,

basin unya ug moingon ka sa parisa Dios nga wala mo tuyoa ang pagbuhat sa ingon.

Nganong palaguton mo man ang Dios?

Nganong ipaguba mo man kaniya ang imong gihagoan?

7 Bisan pa sa tanan mong mga damgo

ug sa tanan mong mga buhat nga walay pulos,

ug sa pagpatuyang mo sa pagsulti,

kinahanglan gihapon nga magtahod ka sa Dios.

Walay Kapuslanan ang Kinabuhi

8 Ayaw kahibulong kon makita mo

nga ang kagamhanan nagdaugdaog sa mga kabos,

ug naghikaw kanila sa hustisya

ug sa ilang mga katungod.

Ang matag opisyal gibantayan sa iyang labaw,

ug aduna pa gayoy mas labaw nga nagbantay kanila.

9 Apan labaw sa tanan,

mas bulahan ang hari sa nasod nga abunda sa abot.

10 Kon mahigugmaon ka sa salapi,

dili ka gayod matagbaw niini;

kon mangandoy ka nga madato,

dili gayod nimo mabatonan

ang tanan nga imong gitinguha.

Wala kini kapuslanan.

11 Kon magdugang ang imong kadato,

magkadaghan usab ang imong pakan-on.

Ang imo rang maangkon

mao ang kasayoran nga dato ka.

12 Ang usa ka trabahador mahimo nga walay igong pagkaon,

apan mahinanok siya inigkagabii.

Ang dato daghan kaayog kabtangan

apan dili siya makatulog tungod sa kabalaka.

13 Aduna pay makalilisang nga butang nga akong nakita dinhi niining kalibotana:

ang tawo magtigom ug salapi

tagana sa panahon nga magkinahanglan sila niini,

14 ug unya mawala lamang kini sa walay hinungdang patigayon,

hangtod nga wala na hinuon silay ikabilin sa ilang mga anak.

15 Mobiyakita niining kalibotana nga walay dala,

sama nga sa atong pagkahimugso wala kitay dala.

Wala gayod kitay madala sa tanan tang hinagoan.

16 Makalilisang kini!

Mobiya kita sama sa atong pagkahimugso.

Maghago kita pagdakop sa hangin

ug unsa may atong makuha?

17 Masinati gayod nato ang kinabuhing pait,

puno sa kasubo, kabalaka, kasuko ug balatian.

18 Kini ang akong nasayran:

ang labing maayo nga mahimo sa tawo

mao ang pagkaon ug pag-inom

ug ang pagpahimulos sa iyang hinagoan

sulod sa mubong kinabuhi nga gihatag sa Dios kaniya,

kay mao kini ang iyang palad.

19 Kon ang usa ka tawo hatagan sa Dios ug bahandi,

angay siyang magpasalamat ug magpahimulos sa iyang hinagoan.

Gasa kini sa Dios.

20 Busa dili niya mabantayan

ang pagpanglabay sa mga adlaw sa iyang kinabuhi

kay gihimo man sa Dios nga magmalipayon siya kanunay.

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

14 + 4 =